Retina-Vitreous
2001 , Vol 9 , Num 2
Diabetik Retinopatinin Erken Tanısında Kontrast Sensitivitenin Yeri ve Önemi
Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları AD-Sivas
Amaç: Bu çalışmanın amacı, erken fonksiyonel değişikliklerin tespit edilmesinde Cambridge Low Contrast Grating testi ve glikozile hemoglobinin (HbA1c) yeri ve önemini belirlemektir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya, hasta grubu olarak 46 tane diabetik hasta alındı. Hasta grubundaki olgular retinopatisi olup olmamasına göre 2 gruba ayrıldı. Retinopatisi olmayan 24 DM'lu olgu Grup 1, background retinopatisi olan 22 DM'lu olgu Grup 2 olarak tanımlandı. Kontrol grubu olarak refraksiyon dışında oküler patolojisi olmayan 20 olgu alındı. Bu gruplar kontrast sensitivite testi sonuçlan ve HbA1c düzeyleri yönünden karşılaştırıldı.
Bulgular: Kontrast sensitivite testi sonuçlan grup 1'de 135±5.98, grup 2'de 92.85±4.46 ve kontrol grubunda 155±5.00 idi. Çalışma grubu sonuçları kontrol grubuna sonuçlan ile karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı şekilde düşüktü (F=33.58, p<0.05). HbA1c sonuçları ise grup 1'de %9.79±0.81, grup 2'de %10.55±0.80 ve kontrol grubunda %4.81±0.09 idi. Çalışma ve kontrol grubu sonuçları arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı idi (KW=34.81, p<0.05).
Sonuç: DM'un erken döneminde retinada fonksiyonel hasarın olabileceğine ve hasarın tespitinde kontrast sensitivite testinin önemli yeri olduğuna karar verdik. Retinopatinin tanısı ve takibinde bu testlere ek olarak HbA1c düzeylerinin izlenmesi gerektiğini de düşündük. Keywords : Diabetes Mellitus, Kontrast Sensitivite, HbA1c