Gereç ve Yöntem: Görme keskinliği ≥8/10 olan ve intravitreal ranibizumab tedavisi uygulanmış yaş tip YBMD\'li 28 hasta, retrospektif olarak incelendi. Hastaların tedavi öncesinde düzeltilmiş en iyi görme keskinliği (DEİGK), santral maküla kalınlığı (SMK) ve koroidal neovaskülarizasyon tipi değerlendirildi. Üç doz standart (aylık aralıklarla) intravitreal ranibizumab uygulanması sonrasında hastalar aylık takibe alındı. Takipler sırasında DEİGK\'de ve SMK\'daki değişime göre ilave intravitreal ranibizumab uygulandı.

Bulgular: Ortalama takip süresi 16.1±11.6 ay (6-38 ay) idi. İntravitreal ranibizumab enjeksiyonu uygulanmadan önce, tüm gözlerin ortalama DEİGK 46.2±3.0 harf (45-55 harf, ETDRS Eşeli), son muayenede ortalama DEİGK 49.3±4.7 harf (45-55 harf) olarak saptandı (p=0.018). Üç doz ranibizumab enjeksiyonu sonrasındaki aylık takiplerde 28 gözün %53.6\'sınde stabilizasyon, %42.9\'da ortalama 3.4 harf artışı sağlandı. İntravitreal ranibizumab enjeksiyonu öncesi bazal optik koherens tomografi (OKT) ortalama 352.1±127.3 μm (185-733 μm), son muayenede ortalama 289.9±70.1 μm (159-410 μm) olarak tespit edildi (p=0.007). İlave ranibizumab, 5 hastada 1 doz, 3 hastada ise 2 doz uygulandı. Semptomların başlaması ile tedaviye başlama zamanı arasındaki süre; 3 doz ile stabilize olan grupta ortalama 1 ay, ilave enjeksiyon gereken grupta ise ortalama 5 ay idi. İki grup arasında cinsiyet, ortalama yaş ve koroidal neovaskülarizasyon tipi yönünden istatistiksel anlamlı fark bulunmadı.

Sonuç: İyi gören yaş tip YBMD hastalarda, görme keskinliğinin iyi olmasının tedaviyi erteleme nedeni olmadığı, tedaviye olabildiğince erken başlamanın hem hastalığın hem de görme keskinliğinin stabilizasyonunda etkili olduğu gözlendi. Keywords : Görme keskinliği, ranibizumab, YBMD