Turkish Abstract Abstract Article PDF Similar Articles Mail to Author

Necmettin Erbakan University Faculty of Medicine, Department of Endocrinology and Metabolic Diseases, Konya/TURKEY Diabetes Mellitus tarihin ilk çağlarından beri bilinen sistemik bir hastalıktır. Fakat özellikle son yüzyılda obezitenin artışı, yaşam alışkanlıklarının da değişmesiyle birlikte sıklığı hızla artmaktadır. Dünya Sağlık Örgütü tarafından ilk kez bulaşıcı olmayan hastalıklardan olan diabetes mellitus ‘pandemik' olarak sınıflandırılmıştır. Alınan tüm önlemlere rağmen hastalık hızla artmaktadır. Kronik komplikasyonları açısından bir damar hastalığıdır ve ölümlerin çoğu bu yolla olmaktadır. Tedavi ile özellikle akut ve kronik komplikasyonlarda belirgin düşüşler sağlanır. Diabet tedavisinin dönüm noktası 1921 yılındaki insülinin keşfidir. Buna rağmen diabetin patofizyolojisinde insülin direnci, insülin eksikliği, glukagon fazlalığı, GLP-1/ GIP eksikliği-direnci, yağ dokusundan salgılanan sitokinler gibi multipl faktörler mevcuttur. Bu yolda çok çeşitli tedavi yaklaşımları ortaya çıkmıştır ve halen yeni tedaviler aranmaktadır. Son on yılda ortaya çıkan tedavi seçenekleri; DPP-4 enzim inhibitörleri, GLP-1 analogları, SGLT-2 (Sodyum Glukoz Transporter 2) inhibitörleri, yeni analog insülinler olarak sıralanabilir. Tedavi hedefleri açısından hem ülkemiz hem de dünyanın geri kalan kısmı maalesef çok başarılı değildir. Diabetin tedavisiyle uğraşırken diabetin önlenmesinin, ortaya çıkışının geciktirilmesinin de en az hastalık ortaya çıkışından itibaren olan tedaviler kadar önemli olduğu akıldan çıkarılmamalıdır. Keywords : Diabetes mellitus, tedavi, insülin