Gereç ve Yöntem: Kliniğimizde tek taraflı SSKR tanısı konulan ve kendiliğinden iyileşen hastaların verileri geriye dönük olarak incelendi. Kontrol grubu olarak hastaların etkilenmeyen gözü değerlendirildi. SSKR tanısı Optik Kohorens Tomografi(OKT) ve fundus floresein anjiografi(FFA) ile konuldu. İyileşme süresi, görme keskinliği değişimi, santral foveal kalınlık (SFK), makula alt tabaka kalınlıkları ve foveal seröz dekolman yüksekliği bilgileri kaydedildi.

Bulgular: SSKR tanısı konulan 30 hastanın 30 gözü çalışmaya alındı. Kontrol grubu olarakta etkilenmeyen 30 göz kullanıldı. Santral foveal kalınlık (SFK), dış nükleer tabaka (DNT) ve fotoreseptör tabakası kalınlıkları SSKR hastalarının etkilenen gözlerinde etkilenmeyen gözlerine göre istatistiksel olarak daha ince tespit edildi. (SFK; 249.69±19.67µm ve 259.37±19.54 µm p<0.001, DNT; 89.77±5.89 ?m ve 92.63±5.54 µm, p<0.001 fotoreseptör tabakası; 70.9±3.75 µm ve 76.03±4.76 µm, p<0.001). Mikropsisi olan hastalar da seröz dekolman yüksekliği 345.12±161.18 µm iken, olmayanlarda 151.92±62.6 µm olarak bulundu. (p<0.01) İki grubun SFK?ları arasında istatistiksel anlamlı fark bulunmamıştır. (252.82±19.49 µm, 239.4±17.8 µm, p=0.1) Fotoreseptör ve dış nükleer tabaka (DNT) kalınlıkları final LogMAR görme keskinliği 0.1 olan grupta 0 olan gruba göre istatistiksel olarak daha ince bulundu. (Fotoreseptör tabakası için: 68.29±3,25 ?m, 71.7±3.5 µm p=0.032, DNT için: 85.14±5.04 µm, 91.14±5.47 µm p=0.021) Final SFK ve logMAR görme keskinliği arasındaki anlamlı negatif korelasyon bu bulguları desteklemektedir.

Sonuç: Kendiliğinden gerileyen SSKR hastalarında santral foveal tabaka, DNT ve fotoreseptör tabakasındaki incelme sonuç görme keskinliğine etki edebilir. Keywords : Santral seröz retinopati, OKT, fovea