Retina-Vitreous
2003 , Vol 11 , Num 3
Panretinal Fotokoagülasyonun Retina Sinir Lifi Tabakası Üzerine Etkisinin NFA-GDX İle Değerlendirilmesi
Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları A.D.
Amaç: Panretinal fotokoagülasyonun (PRF), proliferatif diyabetik retinopatisi (PDR) bulunan olgulardaki retina sinir lifi tabakası (RSLT) üzerine muhtemel etkilerini araştırmaktır. Gereç-Yöntem: RSLT kalınlık ölçümleri, PRF gerektiren PDR'li olgularda lazer öncesi ve sonrasında tarayıcı lazer polarimetre (Sinir lifi analizatörü, NFA-GDx) kullanılarak ölçüldü. Glokomlu olgular, başka retina hastalığı bulunanlar ve görme keskinliği 20/40'ın altında olanlar çalışmaya dahil edilmedi. Değerlendirmede 13 GDx değişkeni kullanıldı ve sonuçların istatistiksel analizi için Wilcoxon testi uygulandı.
Bulgular: Çalışmaya 11 olgunun 20 gözü dahil edildi. Tüm olgularda RSLT değerlendirilmesi, PRF'nin tamamlanmasından 2-12 ay sonra tekrar edildi. Lazer uygulamasından sonra tüm NFA-GDx parametrelerinde azalma olmasına rağmen, sadece 5'inde (superior ortalama, superior integral, ortalama kalınlık, elips ortalama ve maksimum modülasyon) lazer öncesi değerlere göre istatistiksel olarak anlamlı düşüş görüldü. (p<0.05, Wilcoxon testi).
Sonuç: Retina sinir lifi tabakası kalınlığı PRF sonrası incelmiş görünmekle birlikte, lazer tedavisi sonrası gelişen skar dokusu NFA-GDx ile alınan sinir lifi tabakası kalınlık ölçümlerini etkileyerek görünürde incelmiş gibi sonuç verebilir. Bu sonucun glokomlu diyabetik olgularda akılda tutulması ama histolojik çalışmalarla doğrulanması gerekmektedir. Keywords : Panretinal fotokoagülasyon, retina sinir lifi tabakası kalınlığı