Gereç ve Yöntem: Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları A.D.’da 2000-2004 yılları arasında ileri proliferatif diyabetik retinopati komplikasyonları nedeniyle ilk defa vitreoretinal cerrahi uygulanan olgular sırasıyla vitreus hemorajisi (VH-1.grup), traksiyonel retina dekolmanı (TRD-2. grup) ve VH ile kombine TRD (3. grup) olacak şekilde 3 gruba ayrıldı. Olgular yaş, cinsiyet, diyabetin tipi ve süresi, preoperatif ve postoperatif görme düzeyi, diğer gözün durumu, takip süresi, preoperatif ve postoperatif vitreus ve retinanın durumu, komplikasyon varlığı, kullanılan cerrahi teknik ve intraoküler tampon maddeler açısından retrospektif olarak değerlendirildi. İstatistiksel analiz için Paired-t test (SPSS 10.0) kullanıldı ve p değerinin 0.05’ten küçük olması istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.

Bulgular: Çalışmaya 121 olgunun 136 gözü dahil edildi. Olguların 72’si kadın, 49’u erkek olup yaş ortalaması 54.4±12.0 yıl idi. Ortalama 7.5±5.7 aylık takip sürecinin sonunda 1. gruptaki 39 gözün 37’sinde, 2. gruptaki 49 gözün 45’inde, 3. grupta ise 48 gözün 45’inde, toplamda ise 129 gözde (%93.3) takip süresi boyunca retinanın yatışık kaldığı izlendi. Olguların tümü değerlendirildiğinde, preoperatif ortalama görme keskinliği 0.03±0.07 iken postoperatif ortalama sonuç görme keskinliği 0.16±0.19 olarak ölçüldü ve aradaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptandı. Sadece VH varlığında fonksiyonel başarı iyi iken, VH ile birlikte olan TRD varlığında anlamı bir fonksiyonel başarı saptanmadı.

Sonuç: İleri proliferatif diyabetik retinopati komplikasyonları olan olgularda vitreoretinal cerrahi sonrasında anatomik başarı oranları yüksek olmakla birlikte, fonksiyonel başarı oranları özellikle traksiyonel retina dekolmanlı olgularda düşük kalmaktadır. Keywords : Proliferatif diyabetik retinopati, vitrektomi