Gereç ve Yöntem: Bu çalışma inatçı DMÖ için 1.25 mg IVB enjeksiyonu yapılan ileriye dönük, kontrolsüz, ardışık olgu serileridir. Altmış iki hastaya ait 89 göz çalışmaya alındı. Tüm gözlere klinik takiplerine göre intravitreal bevacizumab enjeksiyonu uygulandı.

Bulgular: Ortalama görme keskinliği tedavi öncesi seviyeye göre (1.04±0.08 logMAR) tedavi sonrası dördüncü (0.90±0.06 logMAR, p<0.05), sekizinci haftada (0.88±0.07 logMAR, p<0.05) anlamlı ve onikinci haftada ise istatistiksel olarak anlamlı olmasa da (0.94±0.08 logMAR, p>0.05) arttı. Ortalama fovea merkez kalınlığında (FMK) tedavi öncesi değerle karşılaştırıldığında (352.8±154.7 μm), tedavi sonrası dördüncü (301.5±131.9 μm, p<0.01), sekizinci (302.6±113.4 μm, p<0.01) ve on ikinci haftada (326.3±171.7 μm, p<0.05) anlamlı azalma mevcuttu. Takip süresince ortalama göz içi basıncında başlangıca göre anlamlı değişiklik gözlenmedi, görmeyi tehdit edici komplikasyon olarak bir gözde endoftalmi ve altı gözde geçici ön kamara reaksiyonu gözlendi. Ancak hiçbir ciddi sistemik yan etki saptanmadı.

Sonuç: İnatçı DMÖ'de 1.25 mg dozunda intravitreal bevacizumab enjeksiyonu etkili ve güvenilir bir tedavi ajanı gibi görünmektedir. Anahtar Kelimeler : Diyabetik maküla ödemi, intravitreal bevacizumab, vasküler endotelyal büyüme faktörü