Yöntem: Bu retrospektif çalışmada, 14'ü penetran, 5'i perforan travmaya ikincil retina dekolmanı olan 19 olgu (15 erkek, 4 kadın) incelendi. Tüm olgularda pars plana vitrektomi, sıvı perflorokarbon ile retinanın yatıştırılması ve internal tamponad uygulandı. Ek olarak, 17 olguya epiretinal membran soyulması, 6 olguya retinektomi, 4 olguya vitreus içine disloke lens için intravitreal lens aspirasyonu ve 2 olguya da lensektomi uygulandı. Çalışmamızda araştırdığımız ana parametreler, anatomik ve görsel sonuçlar ile cerrahi komplikasyonlar idi.

Bulgular: Yaş ortalaması 32 (6-75) olan olgular ortalama 7,4 ay (3-24 ay) takip edildi. Preoperatif görme keskinliği tüm olgularda 1 mps ve altında idi. Birincil ya da ikincil girişimler sonucunda, 16 (%84,2) olguda retina ve maküla yatıştırıldı; 2 (%10.5) olguda maküla yatıştırıldı ancak periferde retina dekolmanının nüks ettiği gözlendi; 1 (%5.26) olguda ise ciddi proliferatif vitreoretinopatili nüks retina dekolmanı gelişti. Postoperatif görme keskinliği 6 (%31,6) olguda 1/10 ve üzeri, 13 (%68,4) olguda ise 1/10'un altında idi. Postoperatif komplikasyon olarak, 7 olguda nüks retina dekolmanı, 5 olguda epiretinal membran gelişimi, 4 olguda katarakt, 1 olguda silikon emülsifikasyonu ve 1 olguda ise silikona bağlı kornea dekompansasyonu gözlendi.

Sonuç: Açık göz yaralanması sonrası retina dekolmanı gelişen olgularda vitreoretinal cerrahinin çoğu olguda anatomik başarı sağlamasına karşın, görsel prognoz üzerine etkisinin sınırlı kaldığı gözlendi. Anahtar Kelimeler : Açık göz yaralanması, retina dekolmanı, pars plana vitrektomi.