2Sağlık Bakanlığı Ankara Ulucanlar Eğitim ve Araştırma Hastanesi Klinik Şefi, Ankara Amaç: Retina dekolmanı olgularında, diğer gözleri retina dekolmanı oluşmasına neden olabilecek risk faktörleri ve periferik retina dejeneresansları yönünden inceleyerek, profilaktik lazer fotokoagülasyonun etkinliğinin araştırılması amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: 1999-2004 tarihleri arasında retina dekolmanlı 43 hastanın 43 gözü çalışma kapsamına alındı. Retina dekolmanı saptanan 43 gözün, 7’si (%16.3) psödofak, 9’u (%20.9) dejeneratif miyop idi. 1 gözde (%2.3) travmaya bağlı retina dekolmanı ve diğer 26 gözde (%60.5) periferik retina dejeneresansına bağlı regmatojen retina dekolmanı mevcuttu. Hastaların diğer gözlerinin 6’sı (%13.9) psödofak, 1’i (%2.3) afak, 36’sı (%83.8) dejeneratif miyop idi. Üç aynalı kontakt lens ile yapılan fundus muayenelerinde ise 11 gözde (%25.6) lattice dejeneresansı, 6 gözde (%13.9) retinal delik ve 5 gözde (%11.6) retinal yırtık saptandı. Diğer 21 gözde (%48.8) ise retina dekolmanına yol açabilecek periferik retina dejeneresansı tespit edilmedi. İki sıra profilaktik Argon lazer fotokoagülasyonu lezyon çevresine ve ekvatorial 360 derece olmak üzere tüm diğer gözlere uygulandı.
Bulgular: Hastalar 1 ay ile 5 yıl (ortalama 30.5 ay) arasında takip edildi. Takipler süresince periferik retina patolojisi olan ya da olmayan hiçbir gözde retina dekolmanı tesbit edilmedi, ilave lazer fotokoagülasyonu gerekmedi. Bir gözde (%2.3) lattis dejeneresansı sahasında fotokoagülasyon skarının yanında retinal yırtık saptandı.
Sonuç: Argon lazer fotokoagülasyonu, retina dekolmanı olgularının diğer gözlerinde retina dekolmanı profilaksisinde etkili gibi görünmektedir.
Anahtar Kelimeler : Retina dekolmanında diğer göz, profilaktik lazer fotokoagülasyon, periferik retina dejeneresansı