Gereç ve Yöntem: Retinanın damarsal hastalıklarına bağlı makula ödemi olan 23 hastanın 23 gözü çalışma kapsamına alındı. Makula ödemi olmayan 33 göz kontrol grubunu oluşturdu.Tüm hastalara tam oftalmolojik muayene yapıldı ve makulaları OCT ve HRT I ile değerlendirildi. OCT ile foveal kalınlık ölçümleri, HRT I ile fovea merkezli 1 ve 2 mm çaplı daireler içindeki ‘Referans düzlemi üzerindeki hacim’ (RDÜH) değerleri alındı. OCT ile elde edilen retina kalınlık değerleri HRT ile elde edilen referans düzlemi üzerindeki hacim değerleri ile karşılaştırıldı.

Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 23 makula ödemli hastanın yaş ortalaması 57.08 olup %60.9’u kadın, %39.1’i erkekti. Makula ödemli hastaların %43.5’inde diabetik retinopati, %43.5’inde retina ven dal tıkanıklığı, %13.0’ünde santral retina ven tıkanıklığı mevcuttu. Kontrol grubunun yaş ortalaması 47.12 olup %57.6’sı kadın, %42.4’ü erkekti. Çalışma grubu ve kontrol grubu arasında yaş ve cinsiyet açısından anlamlı fark yoktu. Makula ödeminin saptanmasında OCT %100 sensitif, %97 spesifik olup makula ödemini saptamadaki değeri istatistiksel olarak anlamlı (p<0.001) bulundu. Bir mm’lik daire içinde ölçülen referans düzlemi üzerindeki hacim değerleri ele alındığında, HRT I %73 sensitif, %67 spesifik olup makula ödemini saptamadaki değeri istatistiksel olarak anlamlı idi.(p=0.006). İki mm’lik daireler içinde ölçülen referans düzlemi üzerindeki hacim değerleri ele alındığında ise HRT I’in makula ödemini tahmin edebilme değeri istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı.(p>0.05).

Sonuç: Makula ödemi OCT ve HRT I ile saptanabilir ve niceliksel olarak değerlendirilebilir. Her iki yöntem de makula ödemi olan ve olmayan gözleri birbirinden ayırabilir ancak OCT’nin tahmin edebilirlik değeri HRT I’den daha yüksektir. Anahtar Kelimeler : Makula ödemi, Optik Koherens Tomografi, Heidelberg Retinal Tomografi