Turkish Abstract Abstract Article PDF Similar Articles

Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Amaç: Diabetik makulopati nedeniyle argon lazer fotokoagülasyon uyguladığımız olgularımızı değerlendirmek, tedavinin başarısını ve son görmeyi etkileyen faktörleri incelemek.
Gereç-Yöntem: Diabetik makulopati nedeniyle argon lazer fotokoagülasyon uyguladığımız 31 hastanın 58 gözü retrospektif olarak incelendi. Tüm olguların tedavi öncesi ve sonrası renkli fundus fotoğrafı ve fundus floresein anjiografisi çekildi. Bunun yanısıra tüm olgular Dahiliye kliniğine konsülte edildi ve açlık kan şekeri, hipertansiyon ve sistemik damar hastalığı incelendi. Fokal makulopati saptanan 30 göze fokal, diffüz makulopati saptanan 28 göze grid tarzı argon lazer uygulandı. Olguların tedavi öncesi ve sonrası görme keskinlikleri değerlendirildi.
Bulgular: Otuz yedi gözde (%63.8) nonproliferatif diabetik retinopati, 21 gözde (%36.2) proliferatif diabetik retinopati saptandı. Fokal makula ödemi saptanarak fokal lazer uygulanan hasta grubunda; 12 (% 40) gözde görme keskinliğinde artma, 18 (% 60) gözde korunma belirlenirken, hiçbir gözde görme keskinliğinde azalma izlenmedi. Diffüz makula ödemi saptanarak grid lazer uygulanan hasta grubunda ise görme keskinliğinde 3 gözde (% 10.7) artma, 18 göz de (%64.3) korunma ve 7 gözde (%25) ise azalma saptandı. Açlık kan şekeri yüksek olan olgularda, hipertansiyon ve sistemik damar hastalığının eşlik ettiği olgularda tedaviye yanıtın istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düştüğü belirlendi.
Sonuç: Diabetik makulopatili olgularda lazer uygulaması sonrasında büyük oranlarda görme korunmaktadır. Sistemik sorunların eşlik ettiği olgularda tedaviye yanıt azalmaktadır. Keywords : Diabetik makulopati, argon lazer fotokoagülasyon, diabetes mellitus.